در روزی از ماه پرواز درماهی ازسال آتش جامی زدند از می عشق این عاشقان بلا کش
پروانه ها گرد فانوس با بالی از نور ایمان رفتند تا مرز ققنوس رفتند در کام آتـــــش
نمرود اگر آذری کرد آذر اگر بتگری کرد از خوان آتش گذشتند همچون خلیل وسیاوش
من می شناسم از این قوم اعجوبه مرد دلیری یک شب به معراج خون رفت با مرکبی اژدهاوش
وقتی ز مین میگذشتی بودی زمین گیرش ابلیس وقتی کمین میگشودی بودی کمان گیرش آرش
من می شناسم ازین قوم شمشاد قد تازه داماد شاباش شام عروسیش باران باروت و ترکش
یا آن شهیدی که می گفت در خلوتی عارفانه دیده بهشت خدا را در بین انگشت هایش
یا آن قناری سبکبال کامد پس از سیزده سال باقی نمانده نشانی جز استــخوان و پلاکـــش
بعد از شما ما چه کردیم ای شاهبازان قدسی یک روز در رنگ و نیرنگ یک عمر گرم کشاکش
بعد از شما ما وزیدیم با بادهای مخالف بعدازشما ما خزیدیم در قصرهای منقش
هر روزمان هرزه تر شد ایمانمان زور و زرشد بازارتزویر مان گرم کالای بازارمان غش
ما مرغکان قفس گیر در این سرای نفس گیر بی بال پر زنده ماندیم با قلبهای مشوش
هان ای شهید خدایی ای عاشق کربلایی ما را از این دام بر گیر ما را از این خاک برکش
ما در نیستان دنیا دیریست پا بند خاکیم یک روز ما را بسوزان در هرم یک شعله آتش
فریاد از این درد فریاد گر یادتان رفته از یاد یاد شلمچه نمیرادآن دشت از خون مفرّش
